ရဟန္းမေျဖႏိုင္ေသာ ေမးခြန္းမ်ား

ရဟန္းမေျဖႏိုင္ေသာ ေမးခြန္းမ်ား။
*********************
ပထမဆုံး သိသင့္တာက ရဟန္းဆိုတာ 
စီးပြားေရးလုပ္ေနတဲ႔သူေတြ မဟုတ္ဘူး။
ဘုရားအဆုံးအမေတြ  မေပ်ာက္ပ်က္ရေအာင္
ေခတ္အဆက္ဆက္က လူသားေတြ ေလ့လာႏိုင္င္ေအာင္
ထမ္းရြက္ထားၾကတဲ့ သူေတြျဖစ္ပါတယ္။

ယခင္ ဆရာ့ ဆရာေတြထံကေနသင္ယူၾက ေလ့လာၾက
မွတ္သားၾကၿပီး။ ေနာက္ေနာက္ေသာ မိမိလို မသိနိုင္ၾက
ေသးတဲ႔ သားတပည့္ ဒါယကာ ဒါယကာမေတြထံ 
ျပန္လည္ သင္ျပ ေဟာၾကား ပို႔ခ်ေနၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ 
ဒါဟာ သာသနာျပဳျခင္း အစစ္မွန္ျဖစ္တယ္။

ဒီလို ရဟန္းေတာ္ေတြထံမွာစာေပကလႊဲရင္
ဘာမွမလိုအပ္ႏိုင္ဘူး လို႔ေတာ့ သြားမေတြးပါနဲ႔။
အရိယာေတြမျဖစ္ေသးသေရြ႕ေတာ့ သင္တို႔ကဲ႔သုိေသာ
စိတ္အလိုဆႏၵေတြရွိေနၾကပါေသးတယ္။ ယုတ္မာၿပီး
ယုတ္နိမ့္တဲ့ ေမထုန္အမႈရယ္ မူးယစ္ေဆးဝါးအမႈရယ္ 
ေလာင္းကစားကိစၥေတြကုိေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြ
ႀကိဳးစားၿပီး ေရွာင္ၾကဥ္ေနၾကပါေသာ္လဲ လူေတြအေနနဲ႔
အျပစ္မျမင္ေလာက္တဲ့ အေနအထိုင္ေလးေတြနဲ႔
သူတို႔တေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရတဲ့ စိတ္ေတြကုိ
ထြက္ေပါက္လုပ္ေနၾကရပါတယ္။ 

အေကာင္းဆုံးကေတာ့ အရိယာလိုပဲ
ေနေစခ်င္ၾကတာပါ။
ဒကာ  ဒကာမေတြေတာင္ ဥပုသ္တစ္ပါတ္မွ  
တစ္ရက္ေလာက္ေစာင့္ရတာကုိ လုံလုံၿခဳံၿခဳံနဲ႔
အရိယာလိုမေနနိုင္ၾကပါဘူး။

ငါးပါးသီလဟာ ဘုရားရွင္က ဗုဒၶဘာသာဝင္သေကၤတအျဖစ္ 
သတ္မွတ္ခဲ႔တယ္။ ငါ ဗုဒၶဘာသာ ပါဆိုတဲ႔သူေတြ  
တေန႔တေန႔ ျဖဴစင္ခါေအာင္ က်ိဳးေပါက္ေနၾကတယ္။

လူသားခ်င္းစာနာဖို႔  ေမတၱာပြားဖို႔ ညွာတာဖို႔
အနစ္နာခံဖို႔ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရဲ႕သေကၤတေတြပါ။

ဘုရား တရား သံဃာမွတပါး အျခား ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ရာမရွိ 
ဆိုတာဟာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ဖို႔အတြက္ နံပါတ္တစ္
အဂၤါရပ္ျဖစ္တယ္။

ဒီေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြေလာက္ပဲ သာသနာရဲ႕
ကိစၥေတြက သက္ဆိုင္တယ္လို႔ ထင္ေနတဲ႔သူေတြဟာ
ဒီအေၾကာင္းအရာေတြ မသိလို႔ပါပဲ။ 

ဗုဒၶဘာသာဝင္စစ္စစ္တစ္ေယာက္ဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြ 
ဘာလိုအပ္သလဲဆိုတာကုိ တေန႔သုံးႀကိမ္ ေလ့လာရသတဲ့။
ခုေခတ္မွာ ဒီစကားကုိ မၾကားဖူးတဲ႔သူေတြ တစ္ပုံႀကီး။
ဒါဟာ သာသနာကုိ ေထာက္ပံ႔သူမည္တယ္။

ဒီေတာ့   ရဟန္းေတာ္ေတြ  မေျဖႏိုင္တဲ့ ေမခြန္းေတြ
မေမးမိေစခ်င္ဘူးေပါ့ကြယ္။

1  -  ဘာလိုအပ္တာရွိလဲ လိုအပ္တာကုိ  မိန္႔ေတာ္မူပါဘုရား။

2 -  အဆင္ေျပပါရဲ႕လားဘုရား။

3 -  အားမနာနဲ႔ေနာ္ဘုရား။

ဒီစကားလုံးေတြကုိ ရဟန္းသိကၡာ ရဟန္းအက်င့္ေတြကုိ
က်က်နနသိတဲ့ ရဟန္းေတာ္တိုင္း မေျဖၾကပါဘူး။

လိုခ်င္တာရွိေနလဲ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစတယ္။ 
သိကၡာက်ေစတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္  အလွဴမခံၾကဘူး။
အငတ္ခံေနၾကတယ္။ အဆင္းရဲခံေနၾကတယ္။ 

စာသင္သားရဟန္းေတြ အေတာ္ခက္ခဲၾကတယ္။
အလြန္ရွက္တတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ကုိ  အထင္ေသးမ်က္စိနဲ႔  
ႏွိမ္ခ်င္လို႔ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္မ်ိဳး အၾကည့္မခံႏိုင္ရွာၾကဘူး။

ဒါေပမဲ႔ ယေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ခြ်ဲႏြဲၿပီး ပလီပလာ  
တီတီတာတာ ေျပာတတ္မွ ဘုန္းကံႀကီးတယ္ေခၚ
လာၾကတယ္။
မေျပာတတ္တဲ႔ရဟန္းေလးေတြက်ေတာ့
သီလပဲမရွိသလိုလို စာပဲမတတ္သလိုလို ထင္ကုန္ၾကတယ္။ 
လူဂုဏ္တန္အသုိင္းအဝိုင္းက လူေတြ  လူေတြ။

စာသင္ေနတုန္းက ငတ္လို႔ျပတ္လို႔ တရားေဟာ
တရားျပႏိုင္တဲ႔အခါ သိပ္မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူးဆိုမွ
ေပါလိုက္တဲ့အလွဴရွင္။
သုံးစရာေနရာမရွိေတာ့ မလိုအပ္ပဲ သုံးၾက ျဖဳန္းၾက။
စာသင္သားေလးေတြမွာေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ။

ဒီလိုေတြေျပာရေတာ့လဲ မေကာင္းပါဘူး။
ေလာကႀကီးကလဲ ငုိတတ္တဲ႔ကေလး ႏို႔ပိုစုိ႔ရတဲ့
သေဘာႀကီးကုိး ။

လူေတြက အသိဉာဏ္နဲ႔ မလွဴၾကဘူး။ 
သူတို႔အႀကိဳက္ လိုက္တတ္တဲ႔သူကုိပဲ လွဴခ်င္ၾကတယ္။ 
သူတို႔စိတ္ကုိ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ႔သူေတြကုိသာ
လွဴခ်င္ၾကသကုိး။
မေရာင္ရာ  ဆီလူး။ ျပည့္ေနတဲ႔အိုး  ပိုျဖည့္။
ဂုဏ္ရွိေအာင္  လုပ္ႏိုင္မွ လူရာသြင္း။
ရုပ္ေခ်ာတဲ႔ရဟန္းမွ လွဴၾက။ 
ဘြဲ႕ဂုဏ္ရွိမွ လွဴခ်င္ၾကတယ္။
ရဟန္းလို႔ ထင္ခ်င္ၾကတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အမွန္တရားေတြ  ရိုးသားမ႔ႈေတြသိကၡာရွိမ႔ႈေတြက
ေနာက္ဆုတ္ေနၾကရကုန္တယ္။

စစ္မွန္တဲ့ ရဟန္းေတာ္ေလးေတြ ကုိရင္ငယ္ေလးေတြကုိ 
ပိုဂရုစုိက္ေပးၾကပါလို႔ အသိေပးခ်င္ပါတယ္။
ရဟန္းေတြဆိုတာ လူေတြလို ဟုိေတာင္း ဒီေတာင္း 
ေတာင္းရတဲ႔အမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ဘူး။ 
ရဟန္းေတာ္ေလးေတြ မေျဖနိုင္ေလာက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ 
မေမးမိၾကေအာင္  သတိထားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ 
အလိုက္တသိလွဴတတ္ၾကေအာင္ ေလ့လာၾကေစခ်င္ပါတယ္။

#Creditအေတြးလွ ဆရာေတာ္  ---