(၁) ဘုုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲ ဖိနပ္စီးေကာင္းလား။
(၂) သိမ္ထဲကို အမ်ိဳးသမီးမဝင္ေကာင္းဘူးလား။
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမအမွန္ေတြဟာ ဒီ tradition ကေန ခြဲထြက္ဖို႔လိုအပ္တယ္၊ tradition ေတြကေန ခြဲမထြက္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ ဗုဒၶရဲ႕ အဆံုးအမလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ေရာေထြးဝင္ေရာက္ေနတာ ဗုဒၶရဲ႕အဆံုးအမအစစ္က ခုနကေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ ဘယ္အခ်ိန္အလုပ္လုပ္ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့နကၡတ္ပဲ၊ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြက ကုိယ့္ကို ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူး၊ ေကာင္းကင္နကၡတ္ေတြက ကုိယ့္ကို ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူး၊ ကိုယ္လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ ကုိယ့္ဟာကိုယ္ပဲ နားလည္ရမယ္၊ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္၊ ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ သတိ ေဆာင္ရမယ္၊ ဒါျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမ အေျခခံပဲ။
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕အဆံုးအမကုိ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကုသိုလ္ျဖစ္တဲ့အလုပ္မွန္သမွ် လုပ္ေကာင္းတယ္၊ အကုသိုလ္ျဖစ္တဲ့အလုပ္မွန္သမွ် မလုပ္ေကာင္းဘူး၊ ဒီလိုပဲ သတ္မွတ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဒါလုပ္ေကာင္းလား မလုပ္ေကာင္းဘူးလား၊ တခ်ိဳ႕ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထဲ ဖိနပ္စီးေကာင္းလား ေမးတဲ့လူကရွိေသးတယ္ေနာ္၊ ေၾသာ္ ဒါ သံဃာေတြ သီတင္းသံုးေနတဲ့ေနရာပဲ၊ ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြရွိတယ္၊ respect ေပးလို႔ ခၽြတ္ရင္ကုသိုလ္ရတယ္၊ ဒါမွန္တယ္၊ မခၽြတ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္လဲ မေလးမစားလုပ္တာ မဟုတ္ရင္ အကုသိုလ္မျဖစ္ဘူး။
သံဃာေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ ခၽြတ္တယ္၊ သို႔ေသာ္ ဗမာျပည္မွာ လုိက္နာမႈႏွစ္ခုဟာ ဆန္႔က်င္ေနတာ တစ္ခုရွိတယ္၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထဲဝင္ရင္ စက္ဘီးေပၚကမဆင္းဘူး၊ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ေပၚက မဆင္းဘူး၊ ဖိနပ္ေတာ့ခၽြတ္တယ္၊ ဒါ အဓိပၸါယ္မရွိဘူးေနာ္၊ ဖိနပ္ထက္ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္တုိ႔၊ ကားတို႔က ပုိၾကီးတဲ့ယာဥ္ပဲ၊ အဲဒီေတာ့ ဆိုလိုတာက ကားေပၚကဆင္းျပီး ဖိနပ္စီးလာတာ အေကာင္းဆံုးပဲေပ့ါ၊ ဒီလိုဆိုလိုတာေပါ့၊ ေရွးတုန္းကဆိုရင္ ဘုရားေက်ာင္းကန္ ဝင္လို႔ရွိရင္ ဆင္ေတြ၊ ျမင္းေတြကုိ အျပင္ဘက္မွာ ထားခဲ့တယ္၊ ဖိနပ္စီးျပီးဝင္လာၾကတယ္၊ ဘုရားနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါက်ေတာ့မွ ဖိနပ္ခၽြတ္ျပီး ရွိခိုးၾကတယ္၊ ဒီလိုေက်ာင္းထဲမွာ ဖိနပ္မစီးရဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆတစ္ခုဟာ အေလးျပဳရာကေန ေပၚလာတာ၊ သို႔ေသာ္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းရင္ အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာလို႔မရဘူး၊ စီးသည့္အတြက္ေၾကာင့္ အျပစ္မရွိဘူး၊ ေစာ္ကားလို၍ လုပ္ရင္ေတာ့ အျပစ္ရွိတယ္၊ ေလးစားလို႔ လုပ္တယ္ဆုိရင္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈရတယ္၊ ေကာင္းတဲ့အလုပ္လုပ္တယ္ ဒီလိုေျပာရမယ္၊ ဘုန္းၾကီးတို႔ရြာမွာဆုိရင္ ေက်ာင္းထဲမေျပာနဲ႔ ေက်ာင္းေရွ႕ကျဖတ္သြားရင္ေတာင္ ဖိနပ္ခၽြတ္သြားၾကတယ္၊ ဒါ အစဥ္အလာ တစ္ခုပဲေနာ္။
tradition လို႔ေခၚတယ္၊ ဘုရားက ခၽြတ္ခုိင္းတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဘုန္းၾကီးေတြ ရြာထဲသြားရင္ ဖိနပ္မစီးရဘူး၊ အခုေတာ့လဲ စီးေနၾကတာပဲ။
အဲဒီလို ေျပာင္းတိေျပာင္းျပန္ေတြေပါ့၊ ဘုရားဆံုးမတာေတြနဲ႔ တခ်ိဳ႕ဟာ ေျပာင္းတိေျပာင္းျပန္ေတြ ျဖစ္တယ္ေပါ့၊ တခ်ိဳ႕က သိမ္ထဲကို အမ်ိဳးသမီး မဝင္ေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္၊ မဟုတ္ပါဘူး၊ မဝင္ေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုယ့္ေလာက္မွ တန္ဖိုးမရွိတဲ့ အိမ္ေျမွာင္ေတြေတာင္ သိမ္ထဲမွာေနၾကတာပဲ၊ အမ်ိဳးသမီးက အိမ္ေျမွာင္ထက္ ျမတ္ပါေသးတယ္၊ ဆိုလိုတာက ဒီ မွားမွားယြင္းယြင္း ေျပာဆုိရင္းကေန ဒီလိုျဖစ္လာတယ္၊ ရွင္သာရိပုတၱရာတို႔ သမုတ္တဲ့သိမ္က ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ ေက်ာင္းၾကီးတစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းကုိ ျခံဳျပီးေတာ့ သိမ္တစ္လံုးထဲ သမုတ္ထားတယ္၊ အဲဒီထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြေကာ၊ အမ်ိဳးသားေတြေကာ၊ အိမ္ေတြေကာ၊ ရြာေတြေကာ အကုန္လံုးရွိေနတာပဲေနာ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ မဝင္ေကာင္းဘူးဆုိတာမဟုတ္ဘူး။
တစ္ေန႔က ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးက ဖုန္းဆက္ျပီးေတာ့ ေမးတယ္၊ ဆရာေတာ္ သိမ္ထဲမွာ အိမ္သာ “ကုဋီ” ေဆာက္ခ်င္လို႔ ေဆာက္လို႔ရသလား၊ သိမ္ထဲမွာ ကုဋီေဆာက္ေကာင္းလားလို႔ေမးတယ္၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ သမုတ္တဲ့သိမ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္ကုဋီတင္ကမွာတုန္း၊ သိမ္ဆိုသည္မွာ ရဟန္း၊ သံဃာေတြအတြက္ ကံေဆာင္ဖို႔ရာအတြက္ ဧရိယာေလးတစ္ခု သတ္မွတ္တာပဲရွိတယ္၊ အဲဒါေတြ မဆိုင္ဘူးလို႔ အဲဒီလို ေျပာျပလိုက္ရတယ္၊ သိမ္ထဲမယ္ မလုပ္ေကာင္းဘူး ဒီလိုမရွိပါဘူးလို႔ ကိုယ့္ဟာကုိယ္ သင့္ေတာ္၏ မသင့္ေတာ္၏ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆံုးျဖတ္တာေပါ့ေနာ္၊ ေအး ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေန႔စဥ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြထဲမယ္ ဘုရားအဆံုးအမေတြ မွန္မွန္ကန္ကန္ သိၾကဖို႔ရာ အင္မတန္မွ အေရးၾကီးတယ္။
ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ🙏🙏🙏
မူရင္းေရးသားသူအား
ေလးစားေက်းဇူးတင္လ်က္🙏🙏🙏
No comments:
Post a Comment